Hodie, cum conaremur Elizabetham a libris eripere, ipsa effugit nos! Aliquando enim vita nostra comoedia plautina fit. Primo, Eliotus, Hieremias et ego convenimus ad aream stativam Gilmaniensem, sicut statutum erat. Deinde ad aulam magnam ambulavimus ubi invenimus Aliciam, quae putabat nos omnes illic conventuros esse. Postremo, fatigati, in caupona consedimus. Hieremias autem nuntium electronicum ex Elizabetha accepit, quo illa certiores nos facerent de casu suo. Ea quoque enim putabat nos conventuros alicubi, nempe apud scalas ad cellam ejus ducentes (sic saltem opinor). Hieremias deinde alterum nuntium remisit cuius responsus numquam pervenit. Quod autem non impedivit quin lepidum colloquium lingua Latina inter amicos fieret. Speramus tamen proximo mense Elizabetham nobiscum conventuram esse. Valete omnes!
No comments:
Post a Comment
Scrībite Latīnē, quaesō!